نان گران می شود؟ | رئیس اتحادیه نانوایان سنتی تهران : دخل و خرج نانوایان با هم نمی خواند | ۱۴۰ درصد از نرخ واقعی نان عقب هستیم

همشهری آنلاین- مرضیه ثمره‌حسینی: رئیس اتحادیه نانوایان سنتی تهران با بیان اینکه ما برای سال جدید خواستار تغییر نرخ نان هستیم و آنالیز خود برای نرخنامه جدید را در جلسات کارگروه آرد و نان ارائه کرده‌ایم، گفت: درخواست ما مورد کارشناسی قرار گرفته و در این زمینه قول‌هایی به ما داده‌اند که امیدواریم تا پایان اردیبهشت قطعی شود چرا که با توجه به شرایط کنونی کار برای نانوایان ممکن نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیژن نوروزمقدم ادامه داد: نرخ‌های کنونی نان مربوط به سال ۹۹ است که آنهم بعد از ۱۶ ماه دوندگی، ما موفق شدیم در تیر ۱۴۰۰ مجوز افزایش نرخ را بگیریم اما در همان نرخنامه هم اعلام شده است که نرخ‌ها مربوط به سال ۱۴۰۰ است یعنی سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ هیچ نرخ جدیدی نداشتیم اما نانوایان مجبور هستند با همان نرخ گذشته ولی با تورم و هزینه‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ مشغول به کار شوند.

نوروزمقدم افزود: طبق گفته خود رئیس کل بانک مرکزی، تورم امسال حدود ۴۶.۵ درصد و سال گذشته حدود ۴۶ درصد است این در حالی است که نرخ تورم سال ۱۴۰۰ هم که ما موفق به دریافت نرخ‌های جدید شدیم همین میزان بود که با یک حساب ساده می‌شود متوجه شد ما در حدود ۱۳۰ تا ۱۴۰ درصد از نرخ واقعی نان عقب هستیم این در حالی است که برای بازرس‌هاس سازمان‌های مختلف که به نانوایی‌ها مراجعه می‌کنند نرخ سال ۹۹ ملاک است در حالی که هزینه‌ها به سال ۱۴۰۲ است و بدون توجه به این موضوع نانوایان را جریمه می‌کنند که بعضا جرایم هم خیلی سنگین است.

نرخ نان نمی‌تواند ثابت بماند

رئیس اتحادیه نانوایان سنتی تهران با تاکید بر اینکه نرخ نان نمی‌تواند همینطور ثابت بماند، گفت: دولت‌ برای اینکه مردم نان ارزان‌تر بخورند سعی می‌کند به نانوا فشار بیاورد در حالی که نانوایان هم عضوی از همین جامعه هستند و همه تورم و گرانی‌ای که در جامعه وجود دارد برای نانوایان هم است و آنها هم مثل بقیه مردم با همین نرخ تورم، مایحتاج روزانه و حداقل‌ نیازهای خود را تامین می‌کنند این در حالی است که قیمت همه چیز از سال ۹۹ چندین برابر شده اما قیمت نان تغییر نکرده است.

نوروزمقدم ادامه داد: کل فروش یک نانوایی لواش در طول روز حدود ۲ میلیون تومان است در حالی که حدود ۴۰۰ تا ۴۵۰ هزار تومان هزینه آرد دارد و حدود یک‌میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هم دستمزد دو سه کارگری است که در نانوایی کار می‌کنند. در کنار اینها پول آب و برق و گاز و بیمه و مالیات و خورد و خوراک کارگران و مهمتر از همه، اجاره مغازه‌ را لحاظ کنید چون مالکان توجه نمی‌کنند که حقوق کسی کم است یا زیاد، آنها سر ماه کرایه خود را می‌خواهند. بنابراین، با روزی ۲ میلیون تومان درآمد اصلا نمی‌شود از پس خرج و مخارج یک نانوایی برآمد.

نارضایتی نانوایان

محمد جلال، مشاور وزیر اقتصاد در بهمن‌ماه ۱۴۰۱ اعلام کرد که مطابق قول دولت، ۱۵ درصد کمک‌هزینه پرداختی به نانوایان بابت جبران افزایش اجاره و دستمزد به دوبرابر یعنی ۳۰ درصد افزایش می‌یابد تا خلأ درآمدی نانوایان بیشتر جبران شود. رئیس اتحادیه نانوایان سنتی تهران در این باره گفت: وقتی طرح هوشمندسازی یارانه نان اجرا شد برای اینکه نانوایان را ترغیب کنند که سامانه هوشمند را بپذیرند در ابتدای کار ۱۵ درصد شب به شب به حساب آنها می‌ریختند که از پایان بهمن‌ماه سال گذشته ۱۵ درصد را ۳۰ درصد کرده‌اند اما کل این ۳۰ درصد رقمی در حدود ۶۰۰ هزار تومان است که هیچ دردی از نانوا دوا نمی‌کند و فقط اسمش بزرگ است!

گزارش‌ها نشان می‌دهد که تخلفات نانوایی‌ها با اجرای طرح هوشمندسازی یارانه نان کم نشده و همچنان شاهد تخلفاتی مانند کم‌فروشی، فروش اجباری نان‌های ویژه و حتی دستکاری داده‌های دستگاه‌های کارتخوان هوشمند از سوی برخی نانوایان و مهمتر از همه افت کیفیت نان هستیم.

رئیس اتحادیه نانوایان سنتی تهران در این زمینه گفت: بالارفتن هزینه‌های طبخ نان در مقابل ثابت ماندن نرخ آن به طور مستقیم با این تخلفات ارتباط دارد اما الان وضعیت به گونه‌ای است که نانوایان با چنین تخلفاتی هم دیگر نمی‌توانند هزینه‌های خود را جبران کنند چرا که برای مثال سود کم‌فروشی ۲۰ تا ۲۵ درصد می‌شود اما ما ۱۳۰ تا ۱۴۰ درصد از هزینه‌ها عقب هستیم که فاصله بسیار زیادی است و کار برای نانوایان بسیار سخت شده است.

نوروزمقدم در مورد کیفیت نان هم گفت: کیفیت نان به چند عامل بستگی دارد که اولین آن آرد است اما آردی که به دست ما می‌رسد هیچ وقت یک دست نیست برای همین است که شما ممکن است ۱۰ روز از یک نانوایی نان بخرید و نان خوبی هم به شما بدهد اما ۱۰ روز بعد کیفیت نان پایین بیاید که علتش به یکدست نبودن آرد برمی‌گردد.

وی ادامه داد: عامل دیگری که روی کیفیت نان تاثیر دارد، هزینه‌هایی است که به نانوایان تحمیل می‌شود، برای مثال هر کیسه خمیر مایه که ماده اصلی تولید نان است و نانوا باید از آن استفاده کند تا نان مرغوبی پخت کند در سال ۹۹ حدود ۳۰۰ هزار تومان بود اما الان همین خمیر مایه که یک مقدار از آن را به ما سهمیه می‌دهند به نرخ سهمیه‌ای ۶۰۰ هزار تومان شده است که نزدیک به ۵۰ درصد افزایش یافته و بقیه آن را هم باید به دوبرابر قیمت یعنی یک‌میلیون و ۳۰۰ هزار تومان از بازار آزاد بخرند.

نان چقدر گران می‌شود؟

رئیس اتحادیه نانوایان سنتی تهران در ادامه بیان کرد: اما اگر دولت همت کند و نرخ مناسبی برای نان تعیین کند بدون تردید کیفیت نان هم بهتر خواهد شد. چرا که نانوا اگر درآمد داشته باشد و دستش باز باشد که هزینه کند مسلما نان با کیفیت‌تری تولید می‌کند اما وقتی می‌گویند باید لواش را دانه‌ای ۵۰۰ تومان تولید کند و دست مردم بدهد امکانش نیست چون الان با ۵۰۰ تومان در این مملکت هیچ چیزی نمی‌دهند.

نوروزمقدم در مورد نرخ مدنظر اتحادیه گفت: همانطور که اشاره شد ما نسبت به تورم و هزینه‌ها، در حدود ۱۳۰ تا ۱۴۰ درصد از نرخ واقعی نان عقب هستیم اما مطلع هم هستیم که در حال حاضر امکان افزایش ۱۳۰ تا ۱۴۰ درصدی نرخ نان نیست و مردم آن را نمی‌پذیرند ولی اگر این رقم دو بخش شود و بخشی از قیمت را مردم پرداخت کنند و بخش دیگر را دولت روی همان یارانه‌ای که در حال حاضر ۳۰ درصد است جبران کند هم به مردم فشار نمی‌آید و هم نانوا می‌تواند ادامه کار بدهد.

کد خبر 758610 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها قیمت - تنظیم بازار استانداری تهران نان

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: قیمت تنظیم بازار استانداری تهران نان ۱۴۰ درصد هزار تومان کیفیت نان عقب هستیم هزینه ها برای نان ۳۰ درصد نرخ نان سال ۹۹

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۹۳۷۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بورل: آمریکا دیگر هژمونی ندارد؛ روسیه تهدیدی وجودی برای اروپاست

رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا معتقد است: آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.

به گزارش ایسنا، جوزپ بورل، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سخنرانی خود در دانشگاه آکسفورد گفت: من تقابل بیشتر و همکاری کمتر در جهان را شاهد هستم. این یک روند رو به رشد در سال‌های گذشته بوده است؛ رویارویی بسیار بیشتر و همکاری بسیار کمتر. من دنیایی را بسیار پراکنده‌تر می‌بینم. من دنیایی را می‌بینم که در آن قوانین رعایت نمی‌شود. من قطبیت بیشتر و چندجانبه گرایی کمتر می‌بینم.

من می‌بینم که چگونه وابستگی‌ها تبدیل به سلاح می‌شوند. من شاهد هستم که سیستم بین‌المللی که پس از جنگ سرد به آن عادت کرده بودیم، دیگر وجود ندارد. آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.

بورل افزود: من چین را می‌بینم که به جایگاه ابرقدرتی می‌رسد. آنچه چین در ۴۰ سال گذشته انجام داده در تاریخ بشریت بی‌نظیر است. در ۳۰ سال گذشته، سهم چین از تولید ناخالص داخلی جهان، از ۶ درصد به تقریبا ۲۰ درصد رسیده است، در حالی که ما اروپایی‌ها از ۲۱ درصد به ۱۴ درصد و ایالات متحده از ۲۰ درصد به ۱۵ درصد رسیده است.

این یک تغییر چشمگیر در چشم‌انداز اقتصادی است. چین در حال تبدیل شدن به یک رقیب برای ما و ایالات متحده است. نه تنها در تولید کالاهای ارزان، بلکه به عنوان یک قدرت نظامی، در خط مقدم توسعه فناوری و ساخت فناوری‌هایی که آینده ما را شکل خواهند داد. چین «دوستی بدون محدودیت» را آغاز کرده است.

این دیپلمات اروپایی تصریح کرد: من گفتم جهان چند قطبی‌تر است - بله، این درست است. همزمان قدرت‌های میانی، مانند هند، برزیل، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، ترکیه در حال ظهور هستند. آن‌ها در حال تبدیل شدن به بازیگران مهم هستند. چه بریکس باشند و چه غیر بریکس، ویژگی‌های مشترک بسیار کمی دارند، بجز میل به کسب جایگاه بیشتر و صدای قوی‌تر در جهان، و همچنین مزایای بیشتر برای توسعه خود. برای رسیدن به این هدف، آن‌ها استقلال خود را به حداکثر می‌رسانند، تمایلی به جانبداری ندارند، بسته به شرایط یک طرف یا طرف دیگر را محافظت می‌کنند. آن‌ها تمایلی به انتخاب اردو ندارند و ما نباید آن‌ها را به سمت انتخاب اردو سوق دهیم.

بورل افزود: ما اروپایی‌ها می‌خواستیم در همسایگی خود حلقه‌ای از دوستان ایجاد کنیم. به جای آن، آنچه امروز داریم حلقه‌ای از آتش است. حلقه‌ای از آتش که از ساحل به خاورمیانه، قفقاز و اکنون در میدان‌های نبرد اوکراین می‌آید. توماس گومارت، مدیر مؤسسه فرانسوی روابط بین‌الملل، در حال تجزیه و تحلیل نقاط ضعف اقتصاد جهانی است. چند مورد از این نقاط بسیار به ما نزدیک است؛ دریای سرخ برای تجارت، تنگه هرمز برای نفت و گاز و دریای سیاه برای صادرات غلات. آن‌ها در مجاورت ما هستند و در برخی از آن‌ها ما حتی با مأموریت‌های نیروی دریایی اتحادیه اروپا درگیر هستیم، مانند آنچه در دریای سرخ است.

او در ادامه گفت: اکنون دو جنگ داریم، دو جنگ که وقتی به بروکسل آمدم، در کار نبود. دو جنگ وجود دارد که در آن مردم برای سرزمین می‌جنگند. این نشان می‌دهد که جغرافیا بازگشته است. به ما گفته شد که جهانی شدن، جغرافیا را بی‌ربط کرده است، اما نه. بیشتر درگیری‌های ما مربوط به زمین است، سرزمینی که در مورد فلسطین وعده داده شده و در مورد اوکراین سرزمینی در تقاطع دو جهان و این مبارزه برای زمین، خون‌های زیادی را ریخته است.

بورل گفت: در عین حال شاهد شتاب روندهای جهانی هستیم. تغییرات اقلیمی دیگر مشکلی برای آینده نیست. فروپاشی آب و هوا در حال حاضر رخ داده- برای فردا نیست، برای امروز است. تحولات تکنولوژیکی - به ویژه، هوش مصنوعی. اینها تغییراتی را ایجاد می‌کند که ما نمی‌توانیم به طور کامل درک کنیم. جمعیت‌شناسی نیز به سرعت در حال تغییر است. مهاجرت به ویژه در آفریقا که ۲۵ درصد از مردم جهان در سال ۲۰۵۰ در آن زندگی خواهند کرد.

در سال ۲۰۵۰، از هر چهار انسان یک نفر در آفریقا زندگی می‌کند و در عین حال شاهد افزایش نابرابری‌ها، کاهش دموکراسی‌ها و در خطر افتادن آزادی‌ها هستیم. این چیزی است که من می‌بینم. در این چشم انداز، نقش اتحادیه اروپا و نقش بریتانیا باید مشخص شود. نمی‌دانم نقش ما کدام خواهد بود. اما مطمئناً این بستگی به پاسخ ما به چالش‌هایی دارد که با آن روبرو هستیم - ما هشدارهایی می‌شنویم مبنی بر اینکه اروپا ممکن است بمیرد، باید چکار کنیم؟

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا پیشنهاد کرد: اول، ما نیاز به ارزیابی روشنی از خطرات روسیه داریم - روسیه به عنوان وجودی‌ترین تهدید برای اروپا در نظر گرفته می‌شود. شاید همه اعضای شورای اروپا با آن موافق نباشند، اما اکثریت پشت این ایده هستند. روسیه برای ما یک تهدید وجودی است و ما باید ارزیابی شفافی از این خطر داشته باشیم. دوم، ما باید روی اصول، همکاری و قدرت کار کنیم. ما مدلی ساختیم – مدل اروپایی – بر اساس همکاری و وابستگی متقابل اقتصادی در درون خود – و موفقیت چشمگیری بوده است.

۷۰ سال صلح در میان ما. ما معتقد بودیم که وابستگی متقابل از طریق چیزی که آلمانی‌ها آن را «Wandel durch Handel» می‌نامند، همگرایی سیاسی ایجاد می‌کند. این تغییر سیاسی را در روسیه و حتی چین به همراه خواهد داشت. خوب، این اشتباه ثابت شده است. اتفاق نیفتاده است. در مواجهه با روسیه، وابستگی متقابل صلح به ارمغان نیاورد. برعکس، به وابستگی به ویژه به سوخت‌های فسیلی تبدیل شد و بعداً این وابستگی تبدیل به یک سلاح شد. امروز پوتین یک تهدید وجودی برای همه ماست.

اگر پوتین در اوکراین موفق شود، به همین جا بسنده نخواهد کرد. چشم‌انداز داشتن یک دولت دست نشانده در کی‌یف مانند دولت بلاروس، و نیروهای روسی در مرز لهستان، و کنترل روسیه بر ۴۴ درصد از بازار غلات جهان، چیزی است که اروپایی‌ها باید از آن آگاه باشند. همه بیشتر و بیشتر از آن آگاه می‌شوند. اما من می‌دانم که همه در اتحادیه اروپا این ارزیابی را ندارند. اکنون پوتین کل غرب را به عنوان یک دشمن می‌بیند. او در بسیاری از سخنرانی‌های خود این را به صراحت بیان کرد.

بورل درخصوص شرایط کنونی در غرب آسیا هم گفت: و جنگ دیگر. پاسخ نامناسب اسرائیل به حمله ۷ اکتبر حماس خاورمیانه را در بدترین چرخه خشونت در دهه‌های اخیر فرو برد. جیک سالیوان یک هفته قبل از هفتم اکتبر گفته بود که خاورمیانه هرگز اینقدر آرام نبوده است! اما آرام نبود.

فقط نگاهی به اتفاقات کرانه باختری بیندازید تا متوجه شوید که اصلاً آرام نبود. حالا دو جنگ داریم. و ما اروپایی‌ها برای آن آماده نیستیم. آنچه اکنون در غزه اتفاق می‌افتد، اروپا را به گونه‌ای به تصویر کشیده است که بسیاری از مردم آن را درک نمی‌کنند. آن‌ها تعامل سریع و قاطعیت ما را در حمایت از اوکراین دیدند و از نحوه برخورد ما با آنچه در فلسطین روی می‌دهد تعجب کردند.

فرآیندهای تصمیم‌گیری اتحادیه اروپا چگونه کار می‌کند؛ اتفاق آرا. در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ۱۸ نفر از یک طرف، ۲ نفر از طرف دیگر رای دادند و دیگران وقتی زمان تصمیم‌گیری درباره آتش بس فرا رسید، رای ممتنع دادند. اما اگر ما در یک جا چیزی را «جنایت جنگی» بنامیم، باید زمانی که در هر جای دیگری اتفاق می‌افتد، آن را به همان نام بنامیم. آنچه در ۶ ماه گذشته در غزه رخ داده، وحشت دیگری است.

این دیپلمات اروپایی تاکید کرد: باید به دنبال یک طرح صلح باشم. فکر می‌کنم اعراب باید چشم‌انداز خود را برای حل و فصل سیاسی اوضاع ارائه دهند. من از وزرای امور خارجه کشورهای عربی دعوت کردم که به بروکسل بیایند و پیشنهادات خود را توضیح دهند. ما باید به همه بفهمانیم که راه حل نظامی وجود ندارد. خب، همه می‌گویند که راه‌حل دو کشوری را می‌خواهند. ما ۳۰ سال است که از اسلو این را تکرار می‌کنیم. اما در اسلو، راه حل دو کشوری بخشی از توافق نبود. گفتند «بعداً شاید بتوانیم»، اما در متن نیست.

اگر بر این باوریم که راه حل دو دولتی تنها راه حل است، جامعه بین‌المللی باید بسیار بیشتر مشارکت کند و این را نه به عنوان نقطه شروع، بلکه به عنوان نقطه پایان بازی در نظر بگیرد. اگر نابودی یا مهاجرت اجباری فلسطینی‌ها را کنار بگذاریم، راه‌حل چیست؟ وقتی این سوال را از دولت نتانیاهو می‌پرسیم، تنها پاسخی که می‌گیریم این است؛ «ما راه‌حل دو دولتی را نمی‌خواهیم». می‌پرسیم چه می‌خواهید؟ و این همان چیزی است که جامعه بین‌المللی باید بارها و بارها بپرسد تا به دنبال پاسخی باشد که بتواند از یک تراژدی انسانی دیگر جلوگیری کند.

در ایرلند شمالی اتفاق افتاد، در اروپا اتفاق افتاد. دشمنان قدیمی امروز همسایگان خوبی هستند و بیشتر از همسایگان خوب، بهترین دوستان هستند. باید امکان‌پذیر باشد، اما برای این که [این امکان] فراهم شود، زمین باید تقسیم شود. آن‌ها نمی‌توانند با هم زندگی کنند، آن‌ها باید در کنار هم، در صلح و امنیت زندگی کنند، اما هر کدام با خانه، سرزمین، دولت، قلمرو و ظرفیت سیاسی خود. این یکی از مهمترین چیزهایی است که اروپایی‌ها باید حل کنند.